زير باران آخر پاييز
چتر شبرنگ خويش را بستم
شسته از خاك ناپاك اين زمانه شدم
حس ميلاد تازه اي دارم
چتر شبرنگ خويش را بستم
شسته از خاك ناپاك اين زمانه شدم
حس ميلاد تازه اي دارم
posted by rouzbeh at
7:24 AM
Monday, November 08, 2004
Previous Posts
- از بي جايي خيالمان را تخت كرديم
- دختراي اين دوره زمونه خيلي سر به هوا شدن از رفتارش...
- تو را حواله مي كنمبه لحظه هاي زندگيتو را حواله مي ...
- از من به شما نصيحت بين دو نقطه زير را كليك درگ نكن...
- چركين دستهاي مرد چه بيرحمانه سينه هاي معصوم دخترك ...
- تنها حفره اي كه ذات پلشتت را نمايان مي كند افسوس ...
- در شب حادثه همه مرغان تخم طلا رابه قفس بردند صب...
- و همانا بندگان مومن من با محاسن بلند خويش معايب* ...
- بهترين جاي جهان يعني با تو برهنه گم در ميان انبوه...
- هنوز نفس هاش حالت طبيعي به خودش نگرفته به تو رو مي...
Subscribe to
Posts [Atom]
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home