باز تيز پرواز
زير باران اسيدي شهر ما
خنثي شد

اگر مردي به ايناست
نخواستمش
تقديم به شما

در مترو هاي ژاپن
چگونه خوابيدن را مي آموزند
در ديار ما
همخوابگيش را

كاش حوا
در شب جفتگيري قابيل
پريود مي بود

انسان
با خلق خدا
كلاهي به بلنداي جاودانگي
بر سر خود گذاشت

چنان به سرنوشت بد خويش آگاه بود
كه از ترس آگاهي ديگران
فنجان قهوه را تا ته سر مي كشيد

((خدايا چگونه زندگي كردن را به من بياموز
چگونه مردن را))
25 سال است تجربه مي كينم

كاش دستي
گيسوي خاطراتم را مي كاويد
و شپش هاي يادت را مي زدود

در سرزمين اينكاها
همه سينه اناريند

بيمه از كار افتادگي فواحش را
شركت آب و فاضلاب تاييد مي كند

و اين منم مردي
خوابيده بر آستانه
زني داغ

براي رسيدن به اورگاسم
بايد از سد
مردسالاري نهادينه اجتماعي منتعش از دين
گذر كرد

بانوي محجبه
چنان چادرش را سفت بر خود پيچيده بود
كه خط شرتش پيدا بود

مثل قناري عاشق بود
مثل اسب عشقبازي مي كرد

عجب دردي است
در اوج عشق
پي دستمال كاغذي گشتن

دختر كه سينه هايي كوچك داشت
سينه مصنوعي گذاشته است
شب هنگام
دختري آرميده بر بستري سپيد
ليواني آب بالاي سر دختر
دو سينه اناري غوطه ور در آب

و همانا بدان
اگر در اولين جهش اسپرم پدرت بودي
و در زهدان ماردت جاي گرفتي و باليدي
تو از بندگان دونده خدا خواهي شد